De fortnitegod en onze jonge helden

Ik ben heel erg blij dat ik de kans gekregen heb om mee te werken aan het project ‘Jonge helden’ en mijn Griekse passie te delen met kinderen van het vijfde en het zesde leerjaar. Het idee achter dit project vind ik echt prachtig: kinderen met allemaal verschillende achtergronden de kans geven om kennis te maken met de Griekse wereld. De lessen werden gegeven door twee derde Bachelor-studenten, Jana en Jarno, die dit voortreffelijk gedaan hebben. Elke les was een groot succes. Volgens mij spreek ik voor ons beide wanneer ik zeg dat Delphine en ik elke week met veel plezier kwamen helpen. Elke week was er een ander thema en een creatieve opdracht. De kinderen waren altijd enthousiast en klaar om bij te leren en vragen te stellen. Ik was echt elke keer opnieuw diep onder de indruk omdat ze echt toonden hoeveel kennis ze al hadden, op eender welk vlak.

Al vanaf de eerste les zag je hoeveel deze kinderen al wisten. Het meest opmerkelijke was een jongen die wist te vertellen wat het Parthenon was, dat kom je toch niet elke dag tegen. De lessen over de Griekse goden en over de avonturen van Odysseus waren hoogtepunten: de kinderen vonden het super om hun eigen Griekse god te ontwerpen. De fortnitegod en de pandagod gaan me zeker bijblijven. Over Odysseus’ omzwervingen moesten wij niet zo veel uitleg meer geven. Sommigen wisten volledige passages al in geuren en kleuren uit te leggen. De toneelstukjes, als creatieve opdracht, waren een hoogtepunt. We konden de creatieve geest en het enorme enthousiasme en plezier van de kinderen opmerken. Voor wie zou denken dat Griekse lessen niet meer relevant zijn vandaag de dag, hebben deze kinderen toch het tegendeel bewezen. Ze vonden het helemaal niet moeilijk om linken te leggen tussen de huidige vluchtelingencrisis en oorlogen., hedendaagse thema’s die perfect te verbinden vallen met de zwerftochten van Odysseus. Persoonlijk vind ik dit één van de krachten van de Griekse literatuur. Altijd is er wel een toepassing in te vinden voor ons vandaag de dag. Het kan gaan om een filosofische insteek tot een ethisch vraagstuk. Deze lessen hebben dit nog maar eens bewezen.

Natuurlijk wilden we de leerlingen het Griekse alfabet aanleren en dit was dan ook een succes. Eerlijk gezegd dacht ik dat ze dit erg moeilijk zouden vinden, maar eigenlijk ging dit echt heel goed. In het begin waren de kinderen nog wat onzeker, maar gaandeweg begonnen ze hun eigen naam te oefenen. Op hun opdrachtenblaadjes waren ze dan ook altijd heel trots om in Griekse letters hun naam te schrijven. Naarmate ze het alfabet beheersten, konden we overstappen op het leren van wat Griekse woordje. Met deze lessen wilden we graag aantonen dat Grieks echt kan helpen bij het leren van andere talen. De opdracht waarbij de kinderen Griekse woordjes die verband hielden met de familie mochten linken met andere talen, wierp zijn vruchten af. De kinderen die thuis een andere taal spraken, vonden het fijn om deze taal uit te leggen aan hun klasgenoten en te linken met het Grieks en moderne talen.

Zelf ben ik er zeker van dat dit project aangetoond heeft dat Grieks nuttig is, enerzijds op cultureel en literair vlak, maar natuurlijk ook om moderne talen beter te begrijpen. Ik hoop van harte dat dit project andere scholen inspiratie gegeven heeft om zelf aan de slag de gaan met dit concept. Voor mij alvast hebben deze lessen bewezen dat mijn passie ook kinderen van het vijfde en zesde leerjaar kan boeien. Deze kinderen zijn werkelijk de jonge helden van dit project!

Geschreven door Aurélie De Baerdemaeker